Al op de basisschool werd ik in mijn rapporten beschreven dat ik dagdroomde, hoewel dit niet voor het systeem waarin wij leven positief was voelde dit voor mij altijd als een groot compliment. Gezien ik vond dat ik naast spelen niets leerde op school deed ik dat dus op mijn eigen manier. Ik reikte naar mijn al weten waarin ik dus ook alles wist wat ikzelf nodig had.
Zelf heb ik nooit iets met mediteren gehad, ook al ben ik rustig heb ik nooit die rust gehad om mij te moeten focussen op stilte of zoiets, vind er echt helemaal niets aan en het is ook nogal overbodig, gezien het feit, wat dus ook bewezen is dat dagdromen wel effectief is voor je. Gewoon de gedachtes door je hoofd laten gaan en daarmee op reis kunnen. Je gedachtes laten stromen. Wanneer je dat doet is dat en veel makkelijker omdat je ook niet de druk hebt dat je geen gedachtes mag heb en daardoor kom je ook makkelijker met je intuïtie/innerlijk weten, jouw AL weten in verbinding. Je maakt contact met je hart en vanuit daar weet je wat je wel moet doen of juist niet, daar heb je je hoofd helemaal niet bij nodig. Integendeel, je hoofd zorgt alleen maar voor onrust, angst of elke andere emotie waardoor je niet kan voelen. Want voelen doe je met je hart. Zo wijzen mensen ook altijd naar hun hoofd als ze zeggen "denk eens even na" of naar hun hart als ze zeggen "kan je het voelen"?
Ik wens iedereen een makkelijker leven en dus ook veel dagdroom ervaringen toe :)
Comments